Hoger beroep tegen gedeeltelijke ontheffing sollicitatieplicht

De rechtbank oordeelt in de eerste plaats dat de schuldenaar, hoewel de beschikking van de rechter-commissaris van 7 februari 2024 dateert en het hoger beroep op 23 februari 2024 is ingesteld, ontvankelijk is in zijn beroep. Het beroep is niet ingesteld binnen de termijn van vijf dagen nadat de beschikking is afgegeven, maar uit de stukken blijkt dat de bewindvoerder de beschikking pas op 23 februari 2024 aan de schuldenaar heeft toegezonden. Op die dag heeft de schuldenaar dus pas kennis kunnen nemen van de beschikking, en nog diezelfde dag heeft hij beroep ingesteld. Volgens vaste rechtspraak wordt in het geval dat de beschikking pas na het verstrijken van de beroepstermijn is ontvangen, de beroepstermijn verlengd met de wettelijke beroepstermijn ingaande na de dag van verzending of verstrekking van de beschikking. Het hoger beroep is daarmee tijdig ingesteld.

Ten aanzien van (ontheffing van) de sollicitatieplicht beoordeelt de rechtbank het verzoek om ontheffing helemaal opnieuw, en oordeelt als volgt. De schuldenaar is medisch gekeurd bij Argonaut. Er zijn forse beperkingen in verband met de mentale gesteldheid, maar de arbeidsbeperking is uitsluitend gebaseerd op de fysieke beperkingen. Verder acht de rechtbank het van belang dat de schuldenaar verantwoordelijkheid voor zijn herstel neemt, zich volledig lijkt in te spannen om van zijn klachten af te komen én dat hij ondanks de klachten en beperkingen gesolliciteerd heeft.

Alles in overweging nemende is de rechtbank van oordeel dat de schuldenaar voor de duur van een jaar volledig ontheven dient te worden van zijn sollicitatieplicht. Aan het einde van dat jaar zal herbeoordeling plaats moeten vinden, en daarnaast moet de schuldenaar de bewindvoerder op de hoogte houden van het behandeltraject.