Afwijzing verzoek Wsnp, beroep op hardheidsclausule mislukt

Verzoekster heeft in de periode juli 2021 tot en met juli 2022 de informatieplicht geschonden waardoor schulden bij de gemeente zijn ontstaan. Deze schuld wordt aangemerkt als niet te goeder trouw ontstaan, en dat in de drie jaar voorafgaand aan indiening van het verzoekschrift.

Verzoekster doet een beroep op de hardheidsclausule maar dat mag haar niet baten. Onder verwijzing naar de wetsgeschiedenis overweegt de rechtbank dat iemand die een beroep doet op de hardheidsclausule, zal moeten aantonen dat het hem in minder dan drie jaar gelukt is om zijn gedrag wezenlijk te veranderen en om voor zichzelf een stabiele situatie te creëren die heel anders is dan de situatie waarin hij zich bevond op het moment dat hij niet te goeder trouw handelde bij het aangaan of onbetaald laten van schulden. Een dergelijke verandering is moeilijk te realiseren binnen zo een korte periode. Daarom zal de hardheidsclausule ook alleen in duidelijke uitzonderingsgevallen worden toegepast, aldus de rechtbank in ro. 2.5. Het feit dat verzoekster thans onder beschermingsbewind staat en naar eigen zeggen 'haar lesje geleerd heeft' acht de rechtbank onvoldoende om het beroep op de hardheidsclausule tóch te honoreren.

Tot slot is door verzoekster niet voldoende aannemelijk gemaakt dat haar persoonlijke situatie voldoende bestendig is om de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen naar behoren na te komen. De rechtbank acht onvoldoende bewezen dat verzoekster geschikt is om toegelaten te worden tot het zware schuldsaneringstraject, en wijst het verzoek dan ook af.