Toelating Wsnp in hoger beroep, huurschuld te goeder trouw ontstaan

De schuldenares heeft haar WIA-uitkering gedurende twee maanden op haar leefgeldrekening ontvangen, in plaats van op de beheerrekening. Zij heeft met deze bedragen niet noodzakelijke uitgaven gedaan, waardoor een huurachterstand is ontstaan. De rechtbank oordeelt dat de schuldenares niet te goeder trouw is geweest ten aanzien van het ontstaan van deze schuld. Ook geeft de schuldenares door haar handelswijze, aldus de rechtbank, geen blijk van een saneringsgezinde houding.

In hoger beroep moet het gerechtshof opnieuw beoordelen of de schuldenares te goeder trouw is geweest ten aanzien van het ontstaan en onbetaald laten van haar schulden.

Het hof is van oordeel dat voldoende aannemelijk is geworden dat de huurschuld te goeder trouw is ontstaan, omdat het ontstaan van die schuld haar niet of maar in beperkte mate kan worden aangerekend. Het hof baseert dit op de verklaring van de schuldenares - die kort gezegd inhoudt dat zij zich niet realiseerde dat zij, als zij het geld uitgaf, andere schuldeisers tekort deed -  die wordt ondersteund door een verklaring van haar neuroloog en van haar beschermingsbewindvoerder. De schuldenares heeft een hersentumor, waardoor zij af en toe verward is, gedragsstoornissen heeft en haar handelen niet altijd goed kan overzien. Gezien de verklaringen van de neuroloog en de beschermingsbewindvoerder acht het hof de geschetste gang van zaken niet onaannemelijk. De schuldenares kan dan geen of slechts in geringe mate een verwijt worden gemaakt dat de schulden niet zijn betaald.

Tot slot moet het hof nog beoordelen of de schuldenares de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen naar behoren zal nakomen en zich zal inspannen zoveel mogelijk baten voor de boedel te verwerven. Het hof overweegt dat hiervan sprake is: voor de huurachterstand is een betalingsregeling getroffen [die dan overigens wel in de Wsnp ter verificatie moet worden ingediend, ET] en het beschermingsbewind verloopt goed. Het hof vernietigt dan ook het vonnis van de rechtbank en laat de schuldenares alsnog toe tot de wettelijke schuldsaneringsregeling.