Dwangakkoord toegewezen aan Curaçaose schuldeiser

Rechtbank Den Haag beveelt Curaçaose schuldeiser tot instemmen met een Nederlandse buitengerechtelijke schuldregeling via een dwangakkoord. Dit o.g.v. het (Nederlandse) Wetboek voor Rechtsvordering, wat geldt in héél het Nederlands Koninkrijk, o.g.v. art. 40 v.h. Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden.

Als andere wettelijke regelingen ontbreken, bepaalt het Wetboek Burgerlijke Rechtsvordering de rechtsverhouding tussen een schuldenaar die in Nederland woont of hier zijn gewone verblijfplaats heeft en een schuldeiser van buiten de EU.

De in Nederland wonende/verblijvende schuldenaar is ontvankelijk in haar verzoek voor een dwangakkoord. En op basis hiervan kan de rechtbank een Curaçaose schuldeiser die buiten Nederlands- of EU-recht valt bevelen tot instemming via een dwangakkoord.

Curaçaos recht, Nederlands vonnis

De Nederlandse rechtbank past Nederlands recht toe op een schuldenaar die in Nederland woont of hier de gewone verblijfplaats heeft. Curaçaos recht is alleen van toepassing op een schuldenaar die in Curaçao woont of daar zijn gewone verblijfplaats heeft.

Omdat Curaçao geen EU-lidstaat is, is niet Europese insolventieverordening (I bis-verordening) van toepassing, maar het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv). Art. 3 sub a Rv bepaalt dat de woonplaats van verzoekster bepalend is voor welk land de rechtsmacht krijgt toegekend. Verzoeker woont/verblijft in Nederland. Daarom komt de rechtsmacht toe aan de Nederlandse rechter.

Nederlands vonnis geldend in héél koninkrijk

Vonnissen waarin de schone lei wordt toegekend zijn geldig in álle gebiedsdelen van het Nederlands Koninkrijk. Zie ook De Nederlandse schone lei geldt in alle gebiedsdelen van het Koninkrijk.

Conclusie

Op grond van bovenstaande kan een dwangakkoord worden opgelegd aan de Curaçaose schuldeiser. Ook zijn er geen overige redenen waarop schuldeiser (redelijkerwijs) kan weigeren tot instemming, onder meer omdat de Wsnp in dit geval minder oplevert voor schuldeisers, doordat de vergoeding van de bewindvoerder uit het gespaarde saldo wordt voldaan. De Rechtbank wijst daarom het dwangakkoord toe.